چیزی که تبلیغ کتاب را بی فایده می نماید - وبلاگ دوست

به گزارش وبلاگ دوست، حسین تولایی که معتقد است تبلیغ کتاب باید انجام گردد تا به فراوری آن برسیم، می گوید: وقتی ناشران و کتابفروشی ها حمایت نمی شوند، تبلیغ کتاب هم خیلی فایده ای ندارد.

این شاعر بچه ها و نوجوانان در گفت وگو با وبلاگ دوست، درباره شرایط تبلیغ کتاب ها و کتابخوانی در رسانه ها و تبلیغات شهری به خصوص برای مخاطبان نوجوان اظهار کرد: شرایط تبلیغ کتاب نسبت به سال های گذشته بهتر شده است؛ منتها هنوز خیلی به شرایط ایده آل نزدیک نیست و خیلی از آن فاصله دارد.

او بعلاوه با بیان این که تبلیغ کتاب باید در رسانه های عمومی مثل تلویزیون بیشتر از این ها باشد، گفت: تبلیغ کتاب در واقع فرآهم کردن شرایط دسترسی به کتاب است. هر چقدر هم که کتاب را تبلیغ نمایند، اگر برای خانواده و مخاطب دسترسی به آن وجود نداشته باشد یا دسترسی خوبی نباشد، فایده ندارد. به نظرم، یکی از همین راه های دسترسی، حمایت از شغل کتابفروشی و کتابفروشان است.

حسین تولایی اضافه کرد: اکنون چقدر تمایل برای سرمایه گذاری در کتابفروشی وجود دارد؟! چه بسا آن هایی هم که فعالیت می کردند، بنا به شرایط جمع کردند. چون در کتابفروشی بحث اقتصاد مهم است. وقتی ناشران و کتابفروشی ها حمایت نمی شوند، تبلیغ کتاب هم خیلی فایده ای ندارد. در هر محله و خیابانی باید یک کتابفروشی داشته باشیم تا کتاب در معرض دید مردم باشد و این خیلی یاری می نماید. کسی که از محله و خیابانش رد می گردد، اگر یک کتابفروشی را ببیند، ناخودآگاه ممکن است چند دقیقه توقف و ویترین آن را نگاه کند. این اتفاق دسترسی مردم را به کتاب خیلی بیشتر می نماید. البته فروش سایت های مجازی هم هست؛ اپلیکیشن هایی که پی دی اف کتاب را می فروشند و فروشگاه هایی که به صورت اینترنتی کتاب فیزیکی می فروشند. همه این ها باید فعال تر و بیشتر باشند.

این شاعر در ادامه بیان نمود: اگر شرایط کرونا را در نظر نگیریم، همه مدارس ما باید یک اتاق و فضای مستقل و مناسب به عنوان کتابخانه داشته باشند که آن جا کتاب های غیردرسی در حوزه ادبیات، علوم و ... را به بچه ها امانت بدهند. همه این ها در کنار هم می توانند شرایط تبلیغ کتاب را بهتر نمایند.

تولایی در عین حال درخصوص شرایط تبلیغ کتاب گفت: البته در سال های اخیر اوضاع بهتر شده و نمی گردد منکر این شد. حتی یک سری گروه ها که به صورت موسسات غیردولتی هستند، در منطقه ها محروم کتابخانه هایی دایر می نمایند یا فضایی را در روستاها به تبلیغ و توزیع کتاب اختصاص می دهند. این ها همه به شکل خودجوش است و تاثیر خوبی هم گذاشته. حالا اگر همین موسسات غیردولتی، افراد و گروهای مروج کتاب و کتابخوانی حمایت شوند، قطعا این تاثیر چندبرابر می گردد و تاثیر بیشتری می گذارد که به نظرم مستلزم حمایت دولت است. این کار یاری می نماید تا ناشران ما تیراژهای شان را از 200 و 500 بالاتر ببرند؛ مثل سال های دور.

او بعلاوه با اشاره به ضرورت تبلیغ کتاب برای مخاطب نوجوان، اظهار کرد: بدون در نظر گرفتن شرایط کرونا، اگر جاهایی که با کتاب سروکار دارند (مثل مراکز کانون پرورش فکری، نهاد کتابخانه های عمومی و ...) بتوانند جلسات هفتگی مستمر برای کتاب داشته باشند، این هم تبلیغ است تا نوجوانان به این فضاها بیایند و با کتاب سروکار داشته باشند. در حال حاضر، ناشران با همین شرایط سخت هم کم کتاب چاپ نمی نمایند. کتاب همچنان چاپ می گردد اما دیده نمی گردد.

حسین تولایی در سرانجام با انتقاد از شیوه برگزاری هفته کتاب گفت: یک هفته در طول سال به نام کتاب است. در این یک هفته چقدر برنامه برای کتاب و مراسم های مختلف برگزار می گردد. این همه انرژی وجود دارد و این انرژی می تواند در طی سال پخش گردد و هر هفته و هر ماه چنین برنامه هایی داشته باشیم. اما در این یک هفته همه اداره های غیرمرتبط هم میزی می گذارند و نمایشگاه کتاب برگزار می نمایند، فروشگاه ها تخفیف کتاب می گذارند. انگار همه منتظرند این یک هفته برسد و همه انرژی شان را در این یک هفته آزاد نمایند. اما در طول سال دیگر هیچ اتفاقی نمی بینیم. در حالی که یک هفته در طول 365 روز خیلی کم است و یک اتفاق مستمر نیست. به نظرم باید کتابفروشی و کتابفروش ها حمایت شوند.