مستاجران در پی کانتینر! - وبلاگ دوست

به گزارش وبلاگ دوست، فراز نوشت: کمتر کسی را در شهر های ایران پیدا کنید که این روزها، دغدغه مسکن نداشته باشد. هزینه اجاره مسکن در کشور، به ویژه در تهران به قدری افزایش یافته که تعدادی از شهروندان را به کوچک تر کردن خانه شان و یا مهاجرت به شهر های حاشیه ای محل زندگی شان وادار نموده است.

بنا به آخرین آمار، به طور میانگین حدود 70درصد از عایدی های هر خانوار ایرانی، صرف اجاره مسکن می گردد. طبق آخرین آماری که روزنامه دنیای اقتصاد از شرایط اجاره خانه در جنوب تهران منتشر نموده، هزینه رهن کامل یک خانه 50 متری در محله سی متری جی، 450 میلیون تومان است.

نخستین دردسر کوچک تر شدن خانه های اجاره نشینان و به حاشیه رانده شدن شهروندان، روی دست ماندن اثاثیه منزل شان است و کم هزینه ترین راهی که رگه هایی از امید نیمه جانی در آن دیده می گردد، انبار کردن این اثاثیه در مکانی مقرون به صرفه است.

کوچک تر شدن خانه ها البته بدترین اتفاقی نیست که به خاطر اجاره های نجومی و سرسام آور برای مستأجران می افتد. کار اکنون به جایی رسیده که بسیاری از خانواده ها دیگر توان اجاره یک واحد با حداقل متراژ را هم ندارند و به ناچار اسباب و اثاثیه خود را در کانتینر های حاشیه مرکز انبار می نمایند و خودشان به خانه پدر و مادر باز می گردند یا به شهرستان مهاجرت می نمایند.

یکی از انبارداران اطراف تهران به خبرنگار فراز گفته که بسیاری از خانواده ها، اثاث منزل شان را با قرارداد های یک ساله و دوساله در کانتینر ها انبار می کردند، اما پس از پرداخت کرایه ماه اول، دیگر خبری از پرداخت های بعدی نبود. یعنی در واقع، خانواده های به حاشیه رانده شده یا ناچار به مهاجرت، پس از کوچ اجباری قید وسایل و اثاثیه منزل شان را می زنند. گویی که کالبد، قید جوارحش را زده باشد. البته انباردار ها پس از مدتی، فکر این جا را نیز کردند. حالا شما برای انبار اثاث منزل خود، باید اجاره 6 ماه یک کانتینر را پیش پرداخت کنید.

اگر قیمت مسکن نزولی است چرا 7 ماه است آمار نمی دهید

مساله قابل توجه دیگر، کاهش روافزون تعداد کانتینر های اجاره ای است. آن طور که پیداست، تقاضای خانوار های تهرانی برای انبار اثاثیه منزل شان به قدری افزایش پیدا نموده که پیدا کردن کانتینر های خالی را با مشکل روبرو نموده است.

طبق آمار وزارت بهداشت، جمعیت منطقه ها حاشیه نشین و سکونت گاه های غیررسمی در سال 1395، برابر با 10میلیون نفر و 159هزار و 352 نفر بود. تعداد حاشیه نشین ها در سال 95، حدود 13 درصد جمعیت کشور را تشکیل می داد. در بهمن ماه 1400 مجتبی یوسفی، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی گفت که جمعیت حاشیه نشین ها در کشور به 20 میلیون نفر رسیده است. طبق این گفته ها، حدود 24درصد جمعیت کشور حاشیه نشین بودند. افزایش تقریبا دو برابری تعداد حاشیه نشین ها در طول تنها 5 سال، صدای هشدار را برای طبقات شهری به صدا در می آورد.

حالا دو سال از اعلام جمعیت 20میلیونی به حاشیه رانده شده ها می گذرد. از سالی که میانگین قیمت هر متر مربع مسکن 33 میلیون تومان بود و حالا به 78 میلیون تومان رسیده است. افزایش نرخ اجاره بها نیز از سوی دیگر کمر مستاجران را شکسته است. تورم اجاره بها در سال های 1400 و 1401، رکورد سال های پیشین را جا به جا کرد. تا جایی که با پیشی گرفتن از 50درصد، رکورد 32 سال اخیر را شکست. در پاییز 1400 تورم نقطه به نقطه اجاره بها به 53.6 درصد رسید. شهروندان در این زمان، 53.6 درصدر بیشتر از زمان مشابه در سال 99 بابت اجاره بها هزینه نموده اند. این رقم در پاییز 1401 به 46درصد رسید؛ یعنی 43 درصد بیشتر از پاییز 1400 که خودش، 53.6درصد بیشتر از پاییز 99 بود.

همه این ها، دلایل کوچ اجباری مستاجران تهرانی را عیان می نماید. اجاره خانه روز به روز در حالافزایش است و دستمزد ها و عایدیها، همیشه از تورم عقب می مانند. با این اوصاف، دل کندن از اثاثیه منزل شاید کم اندوه ترین انتخابِ اجباری است که برای مستاجران باقی می ماند.