علائم اضطراب ناخودآگاه چیست؟ - وبلاگ دوست

به گزارش وبلاگ دوست، حتی اگر زمان زیادی را صرف نگرانی در خصوص دیدار با افراد، تجربه یک فاجعه، از دست دادن شغل یا رابطه خود یا هر چیز دیگری نکنید، همچنان می توانید اضطراب داشته باشید، اما خودتان از وجود آن بی خبر باشید.

به گزارش وبلاگ دوست به نقل از healthline، ممکن است در طول روز یک حس مداوم عصبی و ناراحتی به عنوان یک صدای پس زمینه همیشه فکر شما را مشوش کند یا شاید بیشتر اوقات خود را بی قرار، پرتنش و ناتوان می بینید.

این اضطراب ناخودمطلع یا به نوعی اضطراب پنهان، می تواند بر سلامت روانی و جسمی فرد نیز تأثیرات قابل توجهی بگذارد.

علائم روانشناختی همیشه واضح نیستند، به طور مثال شاید شما خودتان را فردی آرام و خونسرد تصور کنید که می تواند حتی در بحرانی ترین شرایط نیز به خودش مسلط باشد، اما این موضوع اصلا دلیلی بر نداشتن اضطراب پنهان در شما نیست.

چرا که این اختلال می تواند به طرق مختلفی در فرد ظاهر گردد:

حواس پرتی و بی نظمی

اگر در به خاطر سپردن موضوعات ساده، دچار مشکل هستید، شاید بتوان گفت که دارای اضطراب ناخودمطلع هستید.

چرا که این حالت می تواند بر توانایی شما برای تمرکز، برنامه ریزی و پردازش اطلاعات نو تأثیر بگذارد.

مشکل در تصمیم گیری

اضطراب اغلب می تواند این احساس را در شما ایجاد کند که انگار افکارتان مبهم هستند. برای مثال، اگر نمی توانید تصمیم بگیرید که هنگام بیرون رفتن چه بپوشید، ممکن است همین موضوع ساده، علامتی برای وجود این اختلال باشد.

با این حال، کوشش برای تصمیم گیری، می تواند تأثیرات گسترده تری بر اتفاقات زندگی داشته باشد. افراد مبتلا به اضطراب پنهان، چالش های بسیاری در تصمیم گیری دارند که گاهی به ضرر آن ها تمام خواهد شد. مثلا در انتخاب همسر، قادر نیستند هدف نهایی خود را از رابطه تعیین نمایند و حتی شاید در نهایت با شریکی زندگی نمایند که آینده ای با او نمی بینید، زیرا نمی توانند تصمیم بگیرند که واقعاً در یک رابطه چه می خواهند، این بلاتکلیفی می تواند در دراز مدت به هر دو فرد آسیب های روانی برساند.

غلبه عاطفی

اضطراب می تواند به آرامی و به طور نامحسوس توانایی شما را برای مقابله با استرس های معمولی و چالش های زندگی کاهش دهد.

ممکن است با کوچک ترین اتفاقات متوجه تحریک پذیری، تنش یا عصبانیت شوید. افرادی که به خاطر موضوعات بی اهمیت سریع آغاز به گریه کردن می نمایند و در حقیقت توانایی کنترل احساسات خود را ندارند، درگیر اضطراب ناخودمطلع هستند.

نشخوار فکری

افراد درگیر با این اختلال، به کوچک ترین اتفاقات به قدری فکر می نمایند، در نتیجه، استرس آن ها تشدید می گردد. حتی زمانی که در کوشش اند که دیگر به موضوعی فکر ننمایند، برعکس عمل می نماید و بیشتر به آن می پردازند.

کمال گرایی

بعضی از افراد در کوشش اند تا همیشه در روابط، ظاهر و خانواده بی نقص به نظر برسند. در حالی که کمال گرایی سبب استرس مضاعف برای فرد می گردد، اما شاید خودش از آن مطلع نباشد.

بدبینی تدافعی

این افراد همیشه خود را برای بدترین شرایط آماده می نمایند حتی اگر ندانند واقعا بدترین حالت چیست!

روانشناسان بدبینی تدافعی را اینگونه توصیف می نمایند که به جای اینکه با امید و خوش بینی به آینده نگاه کنیم، همیشه دید منفی نسبت به اتفاقاتی که هنوز نیافتاده است داریم.