امنیت انرژی و سیاست خارجی فعال

به گزارش وبلاگ دوست، یکی از مواردی که می تواند بر سیاست خارجی کشور تأثیر مثبت بگذارد، امنیت انرژی است. امنیت انرژی را باید در سه نقطه وارسی کرد.

امنیت انرژی و سیاست خارجی فعال

در مرحله فراوری که ممکن است فراوری ثانویه نظیر برق باشد که از گاز و مازوت فراوری شده است؛ در مرحله انتقال و در مرحله مصرف که به پراکندگی نقاط مصرف بستگی دارد. با توجه به این سه نقطه و اصلاح شرایط می توان از انرژی در سیاست خارجی و توسعه روابط بین المللی به شکل دو سویه بهره برد. به این ترتیب که مجموع این معادلات را باید در کنار یک مبحث فزاینده دید که خود به نوعی توسعه دهنده روابط تجاری بین المللی و فعال نماینده سیاست خارجی مؤثر نیز هست.

برای افزایش امنیت انرژی بویژه در انرژی های شبکه ای مانند برق، ضروری است که شبکه های داخلی با شبکه های بین المللی و ماورای مرزها متصل گردد. هر چه ارتباطات بین المللی یک کشور در زمینه انرژی با ماورای مرزهای خود گسترده تر باشد، ضمن حفاظت از امنیت انرژی در داخل، در فضای بین المللی نیز کشورثبات و امنیت بیشتری را به دست خواهد آورد. به عبارتی تبادل انرژی با همسایگان و ماورای همسایگان، امنیت انرژی در داخل و همچنین چسبندگی مالی و سیاسی به همراه خواهد داشت و این امنیت انرژی در داخل، قدرت چانه زنی در فضای بین المللی را نیز بیشتر خواهد نمود. در این زمینه ضروری است که روابط بین دو کشور، دو دولت و قوای حاکمه آنها گسترش یابد.

بویژه برای ایران که از یک موهبت ویژه برخوردار است و با 15 کشور مرز مشترک دارد؛ ویژگی خاصی که کمتر کشوری از آن برخوردار است. باید بتوانیم در زمینه شبکه های برق و گاز اتصالات را گسترش دهیم و از این طریق نه تنها امنیت انرژی بلکه امنیت ملی را بالا ببریم. زمانی که امنیت ایران با امنیت همسایگان گره بخورد، این مسأله به تقویت سیاست خارجی نیز می انجامد. مانند استخدام شبگرد در کوچه پس کوچه های قدیم ایران که همسایگان را در حفظ امنیت خانه ها همپیمان می کرد. اگر ایران هاب انرژی منطقه باشد و با هر کشوری که می گردد مبادله انرژی انجام دهد، توانسته است سیاست خارجی فعالی با دنیا برقرار کند. مثلاً در زمینه برق می توان با اتصال شبکه به کشورهای همسایه و غیر همسایه ظرفیت قابل توجهی را برای تبادل انرژی و برطرف بحران های تابستانی تأمین برق فراهم کرد. بویژه آنکه فصل و ساعات پیک (اوج مصرف) برق ایران متفاوت از بسیاری از کشورها نظیر روسیه است و حتی ایران می تواند انرژی برق را برای کشورهای دیگر همسایه ترانزیت کند. از این جهت سیاست خارجی نیز فعال خواهد شد.

اما لازمه رسیدن به این صندلی، چند پیش فرض است. از مهم ترین آنها می توان به حذف تفکر انرژی مفت در ایران اشاره نمود. تا زمانی که در کشور دنبال برق، آب و گاز رایگان و سوخت ارزان هستیم و به اقتصاد انرژی بدرستی نمی پردازیم، امکان بهره گیری از ظرفیت های موجود را نخواهیم داشت. مسأله دیگر، نبود یک فرد آشنا با امور بین الملل در رأس بخش انرژی کشور است. بوروکرات های دولتی نمی توانند این تعامل و همبستگی را در زمینه انرژی ایجاد نمایند. باید افرادی را سرکار آورد که از روابط بین الملل شناخت کافی دارند. همچنین باید سرمایه گذاران را به سرمایه گذاری در ایران و تبدیل کشور به هاب انرژی منطقه تشویق کرد. باید انرژی های نو را در ایران توسعه داد. بویژه انرژی خورشیدی که اوج فراوری برق آنها دقیقاً در زمان کمبود برق کشور یعنی در میانه روزهای گرم سال است. ایران کشوری است که از دیرباز در امر تجارت دنیای فعال بوده و کلمه بازار را پدید آورده است که همان باز- آر است. داد و ستد در امر تجارت برای ایرانی ها یک موضوع آشناست و امروز اگر انرژی برای کشور در سطح دنیای بازآوری نداشته باشد و نتوانیم آن را بدرستی در سیاست خارجی خود فعال کنیم، این ضعف تجاری کشور محسوب خواهد شد. باز آورده انرژی برای کشور ایران باید در امنیت و موفقیت سیاست خارجی فعال باشد.

*کارشناس ارشد اقتصاد انرژی

منبع: ایران

منبع: خبرگزاری پانا

به "امنیت انرژی و سیاست خارجی فعال" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "امنیت انرژی و سیاست خارجی فعال"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید