هورمون درمانی روی زنان مستعد ابتلا به آلزایمر چه تاثیری دارد؟
به گزارش وبلاگ دوست، پژوهش جدیدی نشان می دهد که درمان جایگزینی هورمون (HRT) ممکن است با سلامتی مغز و بهبود شناخت زنانی که بیشتر در معرض خطر ژنتیکی ابتلا به آلزایمر قرار دارند، مرتبط باشد. این یافته ها مبتنی بر مشاهده هستند و نمی توانند رابطه دلیل و معلولی را مشخص نمایند، اما پژوهشگران کوشش می نمایند تا بفهمند چرا زنان معمولا در مقایسه با مردان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند.
پژوهشگران انگلیسی در پروژه تازهی، به آنالیز تاثیر یک روش هورمون درمانی روی زنان مستعد ابتلا به آلزایمر پرداخته اند.
به نقل از نیو اطلس، پژوهش تازهی نشان می دهد که درمان جایگزینی هورمون (HRT) ممکن است با سلامتی مغز و بهبود شناخت زنانی که بیشتر در معرض خطر ژنتیکی ابتلا به آلزایمر قرار دارند، مرتبط باشد. این یافته ها مبتنی بر مشاهده هستند و نمی توانند رابطه علت و معلولی را معین نمایند، اما پژوهشگران کوشش می نمایند تا بفهمند چرا زنان معمولا در مقایسه با مردان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند.
آنه ماری مینیهانه (Anne-Marie Minihane)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: علت شیوع بیشتر آلزایمر در میان زنان، علاوه بر طول عمر بیشتر، به تأثیرات یائسگی و بعلاوه تأثیر بیشتر عامل خطر ژنتیکی APOE4 در زنان مربوط است. ما می خواستیم بفهمیم که آیا درمان جایگزینی هورمون می تواند از کاهش شناختی در زنان حامل APOE4 جلوگیری کند.
از هر چهار زن، تقریبا یک زن حامل ژن APOE4 است که می تواند خطر ابتلا به آلزایمر را به طور قابل توجهی افزایش دهد. این پژوهش تازه، داده های یک مطالعه در خصوص سلامتی مغز را آنالیز می نماید که در حال اجرا شدن است و به پژوهشگران امکان می دهد تا اطلاعات منحصربه فردی را در خصوص اثرات درمان جایگزینی هورمون روی زنان دارای ژنوتیپ APOE4 به دست آورند.
یافته های این پژوهش نشان می دهند که درمان جایگزینی هورمون، با حجم بزرگ تر آنتورینال و آمیگدال و پاسخ بهتر به آزمایش های حافظه مرتبط است. راشا صالح (Rasha Saleh)، از پژوهشگران این پروژه گفت: مزایای درمان جایگزینی هورمون در زنان دارای ژنوتیپ APOE4 که هورمون درمانی را در سنین پایین شروع نموده اند، مشهودتر است.
وی اضافه کرد: ما دریافتیم که استفاده از درمان جایگزینی هورمون، با بهبود حافظه و افزایش حجم مغز در میان حاملان ژن APOE4 در معرض خطر الزایمر مرتبط است. این ارتباط به ویژه زمانی مشهود بود که درمان جایگزینی هورمون در دوران گذار به یائسگی، معروف به پیش یائسگی به کار رفت.
پژوهش های پیشین که به آنالیز اثرات درمان جایگزینی هورمون روی شناخت افراد پرداخته اند، نتایج متفاوتی را ارائه داده اند و بعضی از پژوهشگران پیشنهاد نموده اند که زمان بندی درمان می تواند کلید رفع کردن اثرات محافظتی عصبی آن باشد.
سارا ایماریسیو (Sara Imarisio)، پژوهشگر سازمان تحقیقات آلزایمر انگلستان (ARUK) گفت که این یافته های تازه با محدودیت هایی همراه هستند. به گفته ایماریسیو، از آنجا که این پژوهش در واقع روی توسعه بالینی زوال عقل تمرکز ننموده است، باید مطالعات بیشتری انجام گردد تا بفهمیم آیا درمان جایگزینی هورمون واقعا از زوال شناختی در دوره های طولانی تر جلوگیری می نماید یا خیر.
وی اضافه کرد: گام بعدی، آنالیز دقیق تر این موضوع است. نکته مهم تر این است که این پژوهش آنالیز نکرد که آیا زنان به زوال عقل مبتلا می شوند یا خیر. بنابراین، یافته های آن ابتدا باید در آزمایش هایی تأیید شوند که مستقیما آنالیز می نمایند که آیا درمان جایگزینی هورمون، بر توانایی های شناختی زنان و تغییرات اتفاق افتاده در مغز آنها، به ویژه حاملان ژن APOE4 تأثیر می گذارد یا خیر.
مایکل هورنبرگر (Michael Hornberger)، از پژوهشگران این پروژه با ایماریسیو موافق است. او گفت که مرحله بعدی این پژوهش، آنالیز این موضوع است که کدام جمعیت می توانند بیشترین بهره را از درمان جایگزینی هورمون ببرند و چه نوع درمانی می تواند در پیشگیری از زوال عقل موثرتر باشد.
هورنبرگر ادامه داد: هنوز خیلی زود است که بگوییم درمان جایگزینی هورمون، خطر زوال عقل را در زنان کاهش می دهد، اما نتایج ما اهمیت بالقوه درمان جایگزینی هورمون و دارو های شخصی سازی شده را در کاهش خطر آلزایمر نشان می دهند. مرحله بعدی این پژوهش، انجام دادن یک آزمایش مداخله ای برای تایید تاثیر شروع زودهنگام درمان جایگزینی هورمون بر شناخت و سلامتی مغز خواهد بود.
این پژوهش، در مجله Alzheimers Research & Therapy به چاپ رسید.
منبع: ایسنا
منبع: فرادید