مریخ نورد کنجکاوی چطور راهنمایی می گردد؟ ، برنامه کنجکاوی برای سالگرد 11 سال کاوش در مریخ - وبلاگ دوست

به گزارش وبلاگ دوست، مریخ نورد کنجکاوی پس از 11 سال از حضور در مریخ به صعود از دامنه های کوه شارپ ادامه می دهد.

به گزارش وبلاگ دوست و به نقل از ناسا اسپیس فلایت، در 6 آگوست 2012، ماموریت آزمایشگاه علمی مریخ ناسا، متشکل از مریخ نورد نو کنجکاوی به طور رسمی شروع شد؛ زمانی که کنجکاوی با موفقیت به وسیله اولین جرثقیل هوایی در نوع خود با موفقیت به سطح مریخ فرود آمد. محل فرود کنجکاوی در پای کوه شارپ در دهانه گیل بود. دهانه ای 3.5 میلیارد ساله که دانشمندان معتقدند زمانی دریاچه بوده است.

11 سال پس از فرود تاریخی، مریخ نورد کنجکاوی دهانه گیل را به طور گسترده کاوش نموده و داده هایی را در خصوص خاک مریخ، سازندهای سنگی، آب و هوا و غیره جمع آوری نموده است. در سپتامبر 2014، کنجکاوی پس از کاوش در منطقه فرود خود به نام Aeolis Palus و یک راهپیمایی هشت کیلومتری به سمت پایه کوه شارپ، صعود از دامنه های کوه شارپ را شروع کرد. از آن موقع تا به امروز، مریخ نورد به آرامی به سمت قله کوه شارپ خزیده و اکتشافاتی انجام داده که علم سیاره و اخترزیست شناسی را برای همواره تغییر خواهد داد.

کنجکاوی و تیمش یازدهمین سالگرد تاسیس خود را با انجام برترین کاری که مریخ نورد انجام می دهد جشن می گیرند: کاوش مریخ. در طول چند هفته گذشته، کنجکاوی منطقه ای از کوه شارپ به نام Jau را کاوش کرد. این منطقه با ده ها دهانه برخوردی کوچک پوشیده شده که کنجکاوی باید با دقت در آن ها حرکت می کرد.

تعداد دهانه های Jau این منطقه را به منطقه ای مورد علاقه دانشمندان تبدیل نموده است. دانشمندان سیاره شناسی به ندرت این فرصت را پیدا می نمایند که بسیاری از دهانه ها را از نزدیک ببینند و مشتاقند بیشتر در خصوص این منطقه، زمانی که آب مایع در مریخ جریان داشت، بدانند. همان طور که گفته شد، زمانی تصور می شد که دهانه گیل یک دریاچه است و با توجه به اینکه کوه شارپ در مرکز دهانه قرار گرفته است، دانشمندان بعلاوه معتقدند که کوه شارپ به ارتفاع پنج کیلومتر با صدها رودخانه، نهر و برکه پوشیده شده است.

در حالی که دانشمندان مشتاق کاوش و کسب اطلاعات بیشتر در خصوص Jau و پیوندهای آن با مریخ باستانی بودند، این منطقه فقط یک نقطه توقف برای مریخ نورد بود و کنجکاوی به مسیر خود به سمت کوه شارپ ادامه می داد. صعود کنجکاوی به کوه شارپ با توجه به سن و شرایط مریخ نورد بسیار چشمگیر است، اما مطمئنا بدون چالش نبوده است.

مسیری که کنجکاوی طی چند ماه گذشته در کوه شارپ دنبال نموده، سختترین صعودی بوده که مریخ نورد تا به امروز با آن روبرو شده است. با ادامه صعود کنجکاوی به منطقه ها مرتفع تر، شیب ها تندتر و زمین مریخ ناهموار و خطرناک تر می گردد. به همین علت، کنجکاوی و تیم آن باید دقت بیشتری داشته باشند. در طول ماه می و ژوئن، کنجکاوی از محلی با شیب 23 درجه، ماسه های لغزنده و صخره هایی به میزان چرخ هایش بالا رفت.

دانشمندان راهنمایی نماینده کنجکاوی، هر روز صدها خط کد می نویسند که برای کنجکاوی ارسال می گردد. این خطوط کد به سیستم تحرک کنجکاوی و سایر ابزارها (یعنی بازو و مته رباتیک) فرمان می دهند و مسیری روزانه را برای کاوشگر ترسیم می نمایند. با توجه به اینکه دستورات کنجکاوی یک بار در روز داده می گردد، تیمی از دانشمندان و مهندسان باید هر روز با یکدیگر همکاری نمایند تا در خصوص منطقه اطراف مریخ نورد و برترین مسیر برای روز بعد به توافق برسند. علاوه بر این، این تیم نه تنها گزینه های مسیر را مورد بحث قرار می دهد، بلکه درباره سازندهای صخره ای اطراف و ویژگی های سطحی نیز بحث می نماید که دانشمندان ممکن است بخواهند کنجکاوی با دوربین های روی بازوی رباتیک خود از نزدیک آنالیز کند.

بیشتر بخوانید:

• غول فراخورشیدی که قانون شکل گیری سیارات را به هم زده است | سیاره ای به بزرگی مشتری در اطراف کوتوله سرخ

هنگام معین مسیری که مریخ نورد روز بعد طی خواهد نمود، دانشمندان و مهندسان باید به دقت در پی خطراتی باشند که ممکن است به کنجکاوی در هنگام راندن در سطح مریخ آسیب برساند. تیم ها به تصاویر کنجکاوی برای یافتن نشانه هایی از سنگ یا شن خطرناک که می تواند چرخ را سوراخ کند یا به گیر کردن مریخ نورد منجر گردد، نگاه می نمایند. در واقع، بعضی از دانشمندان کنجکاوی به این تصاویر نگاه می نمایند تا مطمئن شوند که هیچ دره یا صخره ای مانع ارتباط رادیویی با زمین نمی گردد. اگر تیم ها خطری را شناسایی نمایند، راهنمایی گران مریخ نورد را آگاه می نمایند و سپس کنجکاوی را طوری برنامه ریزی می نمایند تا با دقت در اطراف خطر مانور دهند.

کنجکاوی به صعود از کوه شارپ و آنالیز اسرار مریخ در خاک سرخش ادامه خواهد داد. مریخ مکانی بسیار سخت برای آنالیز و پیمایش همزمان است، اما با گذشت 11 سال کنجکاوی و تیم دانشمندان آن روی زمین، هیچ نشانه ای از کاهش سرعت نشان نمی دهند.