خطر کارلوس کی روش - وبلاگ دوست

به گزارش وبلاگ دوست، شرایط نیمکت سرمربیگری تیم ملی ایران بعد از اتمام رقابت های جام جهانی همچنان یکی از علامت سؤال های مهمی است که پیش روی فوتبال ایران است. تیم ملی که با کارلوس کی روش پرتغالی به جام جهانی 2022 قطر رفته بود، نتوانست در این دوره از بازی ها هم از مرحله گروهی صعود کند تا با کسب تنها سه امتیاز و البته تحمل سنگین ترین شکست تاریخ فوتبال ایران در بازی های رسمی، به کارش در قطر انتها دهد. از آنجا که قرارداد کی روش مشروط و تا انتها جام جهانی بود، خودبه خود این همکاری به انتها رسید تا مسئولان فدراسیون فوتبال خبر دهند که به زودی گزینه نیمکت تیم ملی معرفی می گردد.

در این بین، ولی با کارلوس کی روش به صورت جدی خداحافظی نشد و یکی، دو بار از سوی وزیر ورزش و مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، عنوان شد که کی روش همچنان بخت زیادی برای همراهی با تیم ملی ایران جهت آماده سازی در جام ملت های آسیا دارد. همین اظهارنظر ها با واکنش های منفی زیادی روبه رو شد و بسیاری از کارشناسان به صورت علنی و رسمی عنوان کردند که کوپن های کی روش برای حضور مجدد در فوتبال ایران سوخته و دیگر اعتباری ندارد. کارلوس در پنج تورنمنت مهم، سه جام جهانی و دو جام ملت ها، روی نیمکت تیم ملی ایران نشست و هیچ موفقیتی به دست نیاورد.

با وجود چنین کارنامه بحث برانگیزی، به نظر می رسد قدرتی بیرونی در کار است تا همچنان فوتبال ایران با این مربی ناکارآمد در عرصه نتیجه گیری ادامه دهد. گو اینکه شایعات یکی، دو روز اخیر ظاهرا کارلوس را از نیمکت تیم ملی ایران دور نموده است. ماجرای تازه مربوط به اخباری است که در رسانه های قطری منتشر و ادعا شده که کارلوس کی روش یکی از گزینه های سرمربیگری در تیم ملی قطر است. حتی روز گذشته رسانه های قطری عنوان کردند این مربی پرتغالی ممکن است تا چند ساعت دیگر به صورت رسمی معرفی گردد. اگر چنین موضوعی صحت داشته باشد شاید همین حالا او با قطری ها به توافق رسیده و به شایعه همکاری مجددش با ایران سرانجام داده باشد.

با این حال، ریشه ای که کارلوس کی روش در فوتبال ایران دوانیده به این سادگی ها اجازه نمی دهد که حدس درباره او از بین برود. به عبارت ساده تر نمی گردد بدون شک کردن از کنار اخباری که رسانه های قطری درباره کی روش منتشر نموده اند، عبور کرد. اولین مورد، انتخاب کارلوس کی روش به عنوان سرمربی قطر است. واضح است که این کشور عربی به واسطه تمکن مالی خوبی که دارد، می تواند سراغ گزینه های به مراتب بهتر و عنوان دارتر از کارلوس کی روش برود. این به آن معنی نیست که کی روش مربی کوچکی است، بلکه منظور، عدم نتیجه گیری کارلوس کی روش در سال های اخیر در کسب عناوین یا افتخارات مهم است. نمونه شاخص و روشن آن، حضور بیش از یک دهه در فوتبال ایران است که حاصلی در پی نداشته. نکته دوم اینکه عنوان شده فدراسیون فوتبال قطر بین استفاده از روبرتو مارتینز و کارلوس کی روش مردد مانده که با توجه به انگیزه و سن و سال، بازهم به نظر می رسد شرایط به سود مارتینز خواهد چربید.

پرواضح است اینکه فدراسیون فوتبال قطر می خواهد چه کند و با چه مترومعیاری سراغ کی روش رفته، ارتباطی دست کم به فوتبال ایران ندارد. با وجود این، نزدیکی انتشار چنین شایعه ای به جلسه هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال ایران که قرار است روز سه شنبه برگزار و درباره سرمربیگری تیم ملی ایران تصمیم گیری گردد، کمی این مورد را عجیب جلوه می دهد. در واقع اعضای فدراسیون فوتبال ایران باید یکی، دو روز دیگر کنار همدیگر نشسته و گزینه های احتمالی را آنالیز نمایند. از آنجا که بسیاری می دانند وزیر ورزش و مهدی تاج دل در گرو کارلوس کی روش دارند، هیچ بعید نیست که این سرمربی در صورت شایعه بودن توافق با قطری ها برای چندمین بار به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب گردد. اما اگر کی روش نخواهد کار به جلسه روز سه شنبه کشیده گردد و قبل از آن میخش را برای چندمین بار بکوبد، می تواند با استناد به همین اخبار دوباره بدون اینکه جلسه ای برای انتخاب یا شنیدن و خواندن برنامه هایش تشکیل گردد، به عنوان سرمربی ایران انتخاب گردد.

تفاوت بزرگ و عمده در این است که این بار دیگر جریان نزدیک به کی روش هم با توجه به نتایجی که او به دست آورده، جرئت حمایت علنی از این مرد پرتغالی را ندارند. از سوی دیگر، اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال هم به شدت از سوی رسانه های زیر ذره بین قرار گرفته و قاعدتا آن ها را بابت انتخابی که در پیش دارند، مورد پرسش قرار خواهند داد. نکته دیگر اینکه حق وتو مهدی تاج هم از دست رفته است. او به واسطه قرارداد بحث برانگیزی که پیش تر با مارک ویلموتس بدون رضایت و شاید اطلاع اعضای هیئت رئیسه وقت بسته و حالا باید سنگین ترین غرامت فوتبالی را بپردازد، به این سادگی ها نمی تواند برای تحمیل گزینه اش کار را تمام شده بداند.

با این حال، انتخاب سرمربی تازه هم چندان کار ساده ای نخواهد بود. یکی، دو نفر از اعضای هیئت رئیسه عنوان نموده اند در پی همکاری با مربی ایرانی هستند. انتخاب مربی تازه از بین گزینه های موجود داخلی شاید به مقدار کافی چالش برانگیز باشد. از سوی دیگر، انتخاب سرمربی خارجی که بتواند گرهی از فوتبال کور ایران باز کند نیز به این سادگی نخواهد بود. واقعیت این است که به واسطه اتفاقات اخیری که در فوتبال ایران اتفاق افتاده، بسیاری از کشور های اروپایی خواهان خروج شهروندانشان از ایران شده اند. همین حالا شایعه خروج یورگن لوکادیا، مهاجم هلندی پرسپولیس از تهران، بی ارتباط با این مورد نیست. در چنین فضایی آوردن هر مربی خارجی به ایران هم به مقدار کافی دردسر دارد. شاید از همین رو است که هنوز هم باید نگران خطر حضور مجدد کارلوس کی روش در فوتبال ایران بود. مردی که در قطر نشان داد چطور خوشایند دولتی ها حرف بزند و فارغ از نتایجی که در زمین می گیرد، می تواند گارانتی ای برای ادامه کار برای خودش داشته باشد. این خطر تا زمانی که او به صورت قطعی به تیمی دیگر نرود وجود دارد. گو اینکه شاید در زمان خواندن همین مطلب، تکلیف او در امیدوارانه ترین حالت ممکن، معین شده باشد.