برخوردهای سلیقه ای و غیرتخصصی، سرمایه کشور را هدر می دهد، نمایشگاه ها محفلی برای سرقت ایده - وبلاگ دوست

به گزارش وبلاگ دوست، محمد نادری زاده نخبه و مخترع دانشگاه آزاد اسلامی در حوزه تجهیزات پزشکی است که از مسائل و فرایند کسب موفقیت های خود می گوید.

به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری وبلاگ دوست، امروزه استارت آپ ها و شرکت های دانش بنیان اغلب بر روی فعالیت های خدماتی مانند فروش، حمل ونقل، تاکسی های اینترنتی و غذا فعالیت می کنند. از همین رو نیاز است اکوسیستم استارت آپ ها و کارآفرینان به سمت حوزه های کمتر مورد توجه با پتانسیل بالا و اثرات اجتماعی و مالی و ملی بالا در شرایط کنونی هدایت شود.

با توجه به چالش های متعدد کشور در عرصه هایی مانند کشاورزی، سبک زندگی شهرنشینی، مسائل اجتماعی، محیط زیست، آلودگی و انرژی، در این بین گروه ها و شرکت های دانش بنیانی شکل گرفته اند که به صورت غیرمستقیم اندیشه و خلاقیت را وارد چرخه های تولید تا بازار می کنند. خبرگزاری وبلاگ دوست در راستای معرفی و تجربه نگاری فناوری، با گروه های استارت آپی پیروز در قالب پاتوق نخبگان همراه شده و پای صحبت وبلاگ دوستن نشسته است.

پاتوق نخبگان محفلی برای مخترعان و نخبگان است که در سلسله نشست هایی در راستای معرفی دستاوردها و چالش های استارت آپ ها و شرکت های دانش بنیان در خبرگزاری وبلاگ دوست برگزار می شود. در ششمین نشست میزبان محمد نادری زاده دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی و کارآفرین دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مخترع و فعال در حوزه تولید تجهیزات پزشکی هستیم. در ادامه مشروح قسمت ششم این گفتگو را می خوانید.

زیرساخت ارتباط دانشگاه و صنعت، فرهنگ است/ خاتمه نامه فروشی از کجا نشأت می گیرد؟

برای یک طرح 21 بار به صنایع و معادن مراجعه کردم

وبلاگ دوست: اهدای وام برای پژوهش را چطور ارزیابی می کنید؟

نادری زاده: هیچ کس برای اعطای وام و ارائه تسهیلات برای اشتغال همراهی نمی کند. این امور در فرمانداری و استانداری و ... مصوب می شود؛ ولی چه کسی اجرا می کند؟ چه کسی تخصص رسیدگی به این نامه را دارد؟ در کارگروه اشتغال چه کسانی نشسته اند؟

به طور مثال در کارگروه اشتغال طرح بیزینس پلن را ارائه دادم و درخواست 3 میلیارد وام کردم که با 2 میلیارد آن موافقت شد؛ اما در زمان اعطای وام 500 میلیون تومان از آن پرداخت شد! این نوع برخورد درست نیست، اگر به این طرح اعتقاد ندارند باید از ابتدا بگویند که من نیز به دنبال کار دیگری بروم.

این برخوردهای سلیقه ای و غیرتخصصی درست نیست؛ تخصیص وام برای اشتغال به استانداری واگذار شده است؛ جایی که تخصص و سواد لازم آن را ندارند! این موضوع سرمایه کشور را به هدر می دهد.

وبلاگ دوست: کاربرد نگهدارنده ابزار اکستروژر ارتوپدی با دستگاه تورنیکت دیجیتال چیست؟

نادری زاده: در زمان شکستگی استخوان، باید آن قسمت بدن را برش بزنند، ماهیچه را کنار بزنند که یک ابزار دارد؛ مثل پنچری دریافت ماشین که تیوب را بیرون می آورد، در زمان جراحی یک نفر این کار را انجام می دهد که جراح بتواند استخوان را ببینند. نگهدارنده ابزار اکستروژر ارتوپدی با دستگاه تورنیکت دیجیتال این کار را انجام می دهد و منجر به کاهش کار پرسنل در اتاق عمل می شود. این وسیله برای اولین بار ساخته شده است.

وبلاگ دوست: این محصول به فروش رسیده است؟

نادری زاده: خیر. این محصولات را طراحی کردم و نمونه اولیه آن را ساختم؛ زیرا دو محصول قبلی را که ساخته شد، نتوانستم وارد بازار کنم به طور مثال برانکارد خاصی با قابلیت عبور اشعه را ساختیم، چرا تولید کنیم وقتی که وارد بازار نمی شود!؟

وبلاگ دوست: قابلیت عبور اشعه برای برانکارد به چه معنا است؟

نادری زاده: بیمار در زمان انتقال از اتاق عمل به بخش چندین مرتبه جابجا می شود، یک بار بیمار را روی تخت اتاق عمل می گذارند، پس از آن روی برانکارد، از برانکارد روی تخت بیرون و... این برانکاردی که ساختیم، دارای دستگیره است و بیمار را منتقل می کند، دیگر همراهان بیمار برای انتقال بیمار اذیت نمی شوند. هم چنین نوع پوشش این برانکارد به گونه ای است که اشعه از آن عبور می کند، دیگر نیاز نیست بیمار به تخت رادیولوژی منتقل شود.

چرخه حمایت دولت از تولیدکنندگان فرسایشی است

دارایی می گوید اصلاً نمی خواهم در این کشور تولید صورت گیرد!

وبلاگ دوست: هزینه ساخت این برانکارد چقدر است؟

نادری زاده: حدود یک الی یک میلیون و 500 هزار تومان هزینه ساخت این برانکارد است. بسیاری از محصولاتی که من اختراع کرده ام با هزینه های اندک به تولید انبوه می رسد؛ اما نمی توانم هم زمان تمامی این محصولات را تولید کنم. اکنون چهار خط تولید دارم که کسی خریدار آن نیست و از این محصولات حمایتی نمی شود.

وبلاگ دوست: دستگاه تورنیکت دیجیتال هوشمند چیست؟

نادری زاده: برای بند آوردن خونریزی حین عمل جراحی چند روش وجود دارد. یکی از روش های جلوگیری از خونریزی در حین عمل جراحی، سوزاندن رگ ها با استفاده از جریان الکتریسته و تولید جرقه است.

روش دیگر این است که بالای دست یا پای بیمار را می بندند، این باعث می شود که رگ های خونی بسته شده و دیگر خون پایین نمی آید یا یک مقدار کم می آید که با گاز پاک می شود. در حال حاضر این دستگاه ها در بیمارستان ها وجود دارد؛ اما دستی هستند، در این روش پس از اینکه مریض ها از اتاق عمل مرخص شده و وارد بخش می شوند، آن قسمت بدن بیمار سیاه می شود و دچار خون مردگی می شود. علت این سیاهی فشاری است که به بدن وارد شده است. دستگاه تورینکت دیجیتال هوشمند را در مواجهه با این مشکل ساختم.

دستگاه تورینکت دیجیتال هوشمند بر اساس فشار سیستولی بیمار (سن و وزن) تنظیم می شود. یکی دیگر از مزیت های این دستگاه این است که کوچک است، مثلاً جلوگیری از خونریزی در مصدومان تصادفات در اولویت است که این دستگاه کوچک را می توان بالای سر مریض هم برد. اما در بیمارستان این دستگاه ثابت است. از دستگاه تورینکت دیجیتال هوشمند نیز تولید نشده است، تنها در حد اختراع تولید کردیم. هزینه ساخت آن 2 میلیون و 500 هزار تومان بود. برای این دستگاه گواهی ثبت اختراع گرفتم. سازمان غذا و دارو نیز گفته است که این دستگاه نمونه داخلی ندارد.

وبلاگ دوست: حامی مالی شما که بود؟

نادری زاده: در 10 سالگی پدرم را از دست دادم؛ مادرم معلم و دارای 4 فرزند بود، از همین رو مجبور بودم با درآمد خود ایده هایم را عملی کنم. مادر من پولی نداشت که به من بدهد تا ثبت اختراع کنم و همیشه به من می گفت این آهن ها که دور خودت جمع کرده ای چیست؟

یکی از اساتید ما می گفت: کسی پیروز می شود که حاضر باشد برای ایده خود هزینه کند. اگر حاضر شدی برای ایده خودت سرمایه گذاری کنی، بقیه هم حاضر می شوند برای ایده تو سرمایه گذاری کنند.

وبلاگ دوست: چه تعداد محصول اختراع کردید؟

نادری زاده: 15 محصول دارای ثبت اختراع هستند؛ 10 محصول دیگر هم هستند که ثبت نکردم؛ زیرا ثبت آن ها فایده ای ندارد.

وبلاگ دوست: چرا محصولات خود را نمی فروشید؟

نادری زاده: کسی در ایران نمی خرد! در نمایشگاه همه فقط نگاه می کنند که کپی-پیست کنند! محصولات من تجهیزات هستند، اینها دارو نیست که فرمول داشته باشد. مثلاً نگهدارنده لترال که ساختم، دو تا میله ساده است، یک میله در تخت قرار می گیرد، یک میله هم که چاق و لاغری بیمار را تنظیم می کند. هر کسی می تواند آن را بسازد؛ اما مهم ایده اولیه آن است. در نمایشگاه، از آن کپی برداری می کنند.

در اداره ثبت اختراعات چند کارشناس حقوق دان اختراعات را ثبت می کنند، اصلاً نمی دانند چه چیزی اختراع شده است! آن ها محصول را بررسی می کنند، بعداً یک تأییدیه از یک مرجع علمی می خواهند که پس از آن محصول را ثبت می کنند. ثبت اختراع در ایران 6 الی هفت ماه به طول می انجامد.

4084/پ