ائتلاف اشرافیت چرا از مجلس جدید می ترسد؟ - وبلاگ دوست

به گزارش وبلاگ دوست، کمتر دوره ای از مجلس بوده که به خاطر اهمیتش، به اندازه دوره آینده، آماج کینه بدخواهان باشد و با حجمی گسترده از تبلیغات منفی - از چهار ماه قبل از تأسیس!- روبه رو گردد.

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری وبلاگ دوست، محمد ایمانی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت : دوره یازدهم مجلس، سه هفته دیگر شروع به کار می نماید. این روزها ازیک طرف شاهد تکاپوی منتخبان ملت برای همدلی و هم اندیشی هستیم و از طرف دیگر، حملات تبلیغاتی کم سابقه را علیه مجلس جدید شاهدیم. علت حملات چیست؟ اولویت های مجلس جدید کدام موضوعات باید باشد و در چه بستری پیگیری گردد؟

1- کمتر دوره ای از مجلس بوده که به خاطر اهمیتش، به اندازه دوره آینده، آماج کینه بدخواهان باشد و با حجمی گسترده از تبلیغات منفی - از چهار ماه قبل از تأسیس!- روبه رو گردد. در کنار رسانه های بیگانه، طیفی از مدعیان اصلاحات هم به این ترور شخصیت اهتمام دارند. هرچند شرط انصاف این بود که درباره کارنامه هفت سال مدیریت اجرایی و چهار سال حضور در مجلس گزارش دهند. ادعا می نمایند امکان شرکت در انتخابات از وبلاگ دوستن دریغ شد؛ مثل رمّال ها مدعی اند مجلس جدید کاری برای مردم نخواهد کرد و در ضمنً به ترویج چنددستگی میان منتخبان منتسب به جبهه انقلاب مشغولند. راز این رفتار به دوراز عقلانیت و خویشتن داری چیست؟

2- طیف مذکور در آستانه انتخابات، ازنظر مقبولیت اجتماعی در وضعیتی بحرانی به سر می برد. طبق نظرسنجی دی ماه گذشته موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران، 70 درصد مردم معتقدند برجام نتوانسته منافع کشور را تأمین کند. 81 درصد، سیاست های دولت را قبول ندارند. بیش از 70 درصد، عملکرد دولت در زمینه اشتغال، گرانی و مبارزه با فساد را خیلی ضعیف می دانند. مقبولیت وبلاگ دوستن در نظرسنجی ها به زیر هفت درصد رسیده بود و در رأی 30 تا 90 هزارنفری نامزدهای آن ها در تهران نمود یافت. اصلاح طلبان برخلاف ادعا، نامزد کافی داشتند. فقط در تهران و برای 30 کرسی مجلس، بالغ بر 43 نامزد اصلاح طلب تأیید شده بودند. از جمله مجید انصاری، محمدعلی افشانی، محمدحسین مقیمی، خباز، محجوب، جلودارزاده، کواکبیان، وکیلی، پروانه مافی، سید افضل موسوی، راه چمنی و... اما درعین حال پیش بینی عدم اقبال مردم موجب شد محمدرضا عارف -رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان و رئیس فراکسیون امید- برای بار دوم نامزد نگردد.

3- ائتلاف مذکور از چشم مردم افتاد، چون یک سر آن در دولت دچار سوءمدیریت مفرط بود و سر دیگر آن، در نظارت و مطالبه گری کوتاهی ورزیده و توجیه گر سوءمدیریت شده بود. مدعیان اصلاحات نمی خواستند مسئولیت دولت و رئیس آن را که وقیحانه رحم اجاره ای و نامزد اجاره ای نامیده بودند، بپذیرند. سوءمدیریت چنان واضح بود که روزنامه آفتاب یزد نوشت: کشور به مدیران کاری و جهادی احتیاج دارد و نه مدیران اطوکشیده... رئیس دفتر رئیس جمهور فرمودند گرانی در شب عید نخواهیم داشت. هر زمان یک مقام دولتی تأکید کرد مسئله ای نیست، بیش از گذشته باید نگران باشیم که یحتمل قرار است موضوع جدیدی کام مردم را تلخ کند. بنزین یک بار گران شد ولی از همان تاریخ تا به امروز، قیمت ها بالا رفته و همچنان ادامه دارد. شرط تحقق وعده واعظی، حضور مدیران جهادی -نه اطوکشیده- در دولت است.

4- رئوس کارکرد مدیریت اشرافی، خوش بین به غرب و ناباور به ظرفیت های عظیم ملی در هفت سال گذشته این هاست:

- توافقی که 95 درصد برنامه هسته ای را واگذار یا متوقف کرد اما جز معطلی و خسارت برای اقتصاد به دنبال نداشت. بعد از بدعهدی دشمن هم، به مدت دو سال معطل بسته های پر از خالی اروپا ماندند.

- نقدینگی سرگردان و مخرّب که از عوامل تورم است، به پنج برابر رسید.

- رکورد 49 درصدی تورم در دولت هاشمی (کارگزاران) جابه جا شد و در برخی ماه های سال 98 به 52 درصد افزایش یافت.

- قیمت خانه و خودرو ظرف 6 سال، 300 تا 400 درصد افزایش یافت و سه تا چهار برابر شد.

- ضریب جینی (نشانگر شکاف طبقاتی) که از رقم 425. در سال 84 (شروع دولت نهم) به 365. در سال 92 کاهش یافته بود، در سال 97 به رقم 409. صعود کرد.

- در دوره مضیقه منابع ارزی، 18 میلیارد دلار ظرف چند ماه به باد رفت و رانت 150 هزار میلیارد تومانی را نصیب رانت خواران و تبعات تورمی را متوجه زندگی مردم کرد.

5- متأسفانه ائتلاف امید در مجلس، تعاملی منفعلانه با این مدیریت داشت؛ سیاست زدگی و دنباله روی پیشه کرد و نقش نظارتی را تعطیل نمود. آخرین بار، اکثریت همسو با دولت، ترجیح داد بی اعتنا به گزارش تفریغ بودجه 97، از کنار تخلفات عظیم بگذرد. درحالی که طبق گزارش؛ فقط 32 درصد احکام بودجه ای اجرا شده و 68 درصد انحراف وجود داشته است... انحراف 74 درصدی از اهداف خصوصی سازی گزارش شده است. انحرافات در واگذاری ها، 11 هزار و 750 میلیارد تومان بوده است. تخلفات پرحجمی که در ماجرای حقوق های نجومی، صندوق ذخیره فرهنگیان، واگذاری 18 میلیارد از ذخایر ارزی و خصوصی سازی آشفته رخ داد، متأسفانه کمتر مورد پیگیری مؤتلفان دولت نهاده شد. زد و بندهای پرخسارتی در واگذاری کشت و صنعت مغان، پالایشگاه کرمانشاه، نیشکر هفت تپه، ماشین سازی تبریز، آلومینیوم المهدی، هپکو اراک و... رخ داد که سودش به جیب غارتگران و دودش به چشم کارگران و نظام رفت. اکنون نگرانی های مشابهی درباره برخی واگذاری ها و سهام فروشی های غیرشفاف -حتی از سوی برخی کارشناسان حامی دولت- ابراز می گردد. کارشناسان می گویند دولت در حال ایجاد تعهدات سنگین برای دولت های بعدی در ازای درآمدهای آنی، بدون شراکت در خسارت محتمل مردم در آینده است؛ و حال آنکه با شفافیت و تغییر در ساختار بودجه می تواند از ظرفیت های داخلی برای رونق واقعی بهره بگیرد.

6- مجلس قوی می تواند با ریل گذاری تقنینی و نظارت حکیمانه، مدیریت را از شلختگی به سمت انضباط، شفافیت، پاسخگویی و کارآمدی راهنمایی کند؛ اما برخی سیاسیون، در مقابل مجلس جدید، شبیه همان نگرانی را بروز می دهند که از راهبرد رسانه ای دشمن در چند ماه قبل و بعد انتخابات دیدیم. ورشکستگان به تقصیر، به جای آسیب شناسی علت روگردانی مردم از خویش، همچنان در حال و هوای متهم کردن دیگران به سر می برند. آن ها پس از انتخابات هم، به جای اینکه از نمایندگان همسو در مجلس بخواهند فرصت باقی مانده را صرف خدمت نمایند، به تخریب مجلس جدید همت گماشتند. همچنین، موضوع ریاست را برجسته کردند، شاید که به عنوان ترمز بلکه منحرف نماینده مجلس جدید عمل کند.

7- نیروهای انقلابی کاملاً با رفتار فریبکارانه و متناقض افراطیون مدعی اصلاحات آشنا هستند؛ که از یک سو حمله می نمایند و از طرف دیگر به شراکت فرامی خوانند. سخنگوی کارگزاران دی ماه 98 در روزنامه اعتماد نوشت کناره گیری چهره هایی همچون آقای لاریجانی از انتخابات پیامی روشن دارد: نه تنها اصلاح طلبان، بلکه اصولگرایان نیز دیگر جایی برای سیاست ورزی نمی بینند؛ اما همین فرد 13 شهریور 98 درباره احتمال حمایت انتخاباتی از لاریجانی به روزنامه اعتماد گفته بود چه لزومی دارد به سمت اصولگرایان معتدل برویم. در جهان مرسوم است که روی اسب برنده شرط می بندند. کارگزاران هم روی اسب بازنده (!) شرط بندی نمی نماید. آن ها بازارشان را از دست داده اند! جالب تر، سخنان دبیرکل کارگزاران (آذر 94 - مصاحبه با روزنامه شرق) است که ضمن نام بردن از برخی اصولگرایان همسو شده با دولت گفته بود ما بعد از پیروزی در انتخابات 92 روش نامعقولی به کار نگرفتیم. دولت از طرف مقابل یارگیری نموده، مثلاً در سیاست خارجی و برجام. درمجموع بازی هواداران دولت در گروه های سیاسی به واسطه همین سربازگیری از جبهه مقابل بوده است و در مجلس هم می تواند اتفاق بیفتد.

8- مجلس یازدهم، اولویت های مهمی دارد که همدلی، هم اندیشی و هم افزایی برای تحول کارآمد در روندها پیش احتیاج همه آن هاست. مردم نیز انتظارات بر زمین مانده ای دارند که برآوردن آن، احتیاجمند پرهیز از حاشیه ها و نیفتادن در تله گذاری هاست. متأسفانه دو دسته شدن اکثریت منتسب به اصولگرایی از مجلس هشتم شروع و در مجلس نهم و دهم ادامه پیدا کرد، به نحوی که با وجود راهیابی اکثریت نمایندگان زیر تابلوی اصولگرایی، جمعی از آن ها به خاطر ضعف انسجام و نظارت جمعی، دچار اختلاف یا انحراف اولویت ها شدند. اختلاف بر سر برجام در مجلس نهم، یک اتفاق عبرت آموز بود که در ضعف انسجام گفتمانی- فراکسیونی رخ داد. نباید موضوعاتی مانند انتخاب رئیس مجلس، موجب انشقاق و تقابل میان منتخبان انقلابی گردد. هیئت رئیسه به انضمام ریاست کمیسیون ها و مرکز پژوهش ها، یک تیم است.

مجلس، متوقف و منحصر در ریاست مجلس نیست. بلکه رئیس با همه اهمیت جایگاهش، سخنگوی مجلس است. یک تیم، وقتی پیروز می گردد که اعضای آن کار گروهی بنمایند و از تک روی و اصطکاک با هم بپرهیزند. از لوازم همدلی و انسجام، مرزبندی با پایگاه های سیاسی- رسانه ای نفاق و اشرافیت است. مثلاً در همین بحث ریاست مجلس نباید وارد بازی رسانه های اجاره ای شد و اجازه داد تا آن ها فاصله گذاری و تمایزطلبی را به نمایندگان تلقین و تحمیل نمایند. منتخبان، نماینده مردم هستند، نه این حزب و آن گروه یا فلان و بهمان چهره سیاسی.

9- رهبر انقلاب 21 دی ماه 1388 در ملاقات فراکسیون انقلاب اسلامی در مجلس هشتم نکاتی را درباره همدلی متذکر شدند که امروز هم موضوعیت دارد: انسان کامل و بی عیب و نقصی که آدم هیچ راهی برای اشکال بر او نداشته باشد، پیدا نمی کنیم به جز معصومین. باید یک مقداری آماده بود برای آنچه که انسان آن را کوتاهی و جفا و بی وفایی بنامد. بالاخره واقعیت عالم این است... آرمان گرایی باید ما را به سمت بالا بکشاند. جوری نباشد که به خاطر دیدن برخی ناهنجاری ها، حرکت ما دچار وقفه یا اشتباه و انحراف گردد یا از آن مسیری که دارد، به جای دیگری سرش گرم بگردد... اگر منکری می بینید نهی ازمنکر کنید، اگر معروفی هست که بر زمین مانده امربه معروف کنید اما این موجب نگردد که آدم این منکر یا این نقطه منفی را بهانه قرار بدهد و راهش را جدا کند یا فرض کنید فاصله ایجاد گردد یا تعارض و تخریب کند... این مجموعه اصولگرا و انقلابی که امروز در مجلس هستند و بحمدالله در کشور هم اکثریت قاطعی دارند، حتی المقدور نگذارید متشتت گردد. وحدت مهم است. این را باید حفظ کرد ولو با اغماض هایی. برخی از اغماض ها ممکن است اعتراض برخی دیگر را متوجه انسان بکند، خوب بکند، ولی آدم باید ببیند حق چیست. یک جاهایی باید برخی اغماض ها را برای یک مصلحت عظیم تری انجام داد که حالا در این مورد بحث ما، مصلحت، اتحاد و اتفاق و با هم بودن و یک حرف زدن و یک صدا داشتن و این هاست.

پ